Vriendin Wendy is verhuisd. Sinds enkele weken bewoont zij een prachtvolle parterre in een rustige volkswijk, wat in schril contrast staat met de rumoerige locatie van haar vorige etage aan de Visbanken. Het grootste deel van onze vriendschap resideerde ze echter in een studentenhuis aan het eind van de Obrechtstraat, waar de bewoners elk weekend wel aanleiding vonden voor een feestje, zonder dat men keek op een introducé meer of minder.

Met deze wetenschap in het achterhoofd gaan mijn collega’s Anja, Antonio, Manuel en ik tien jaar geleden dan ook gretig in op Wendy’s uitnodiging om het Valentijnsbal van haar studentenhuis mee te vieren...

Mijn neef werkt bij de Egbert Haan; een kleine kruideniersketen in het Zuidwestelijk deel van Noordoost Nederland. Een grijze muis in de supermarktwereld, met als enig onderscheidend vermogen de vierjaarlijkse Haantje De Voordeelweken en het verplichte gebruik van de Kukelekukaart voor korting. Het filiaal waar mijn neef werkzaam is, bevindt zich in de oude keldergewelven van het lokaal ooit zo befaamde warenhuis Het Wespennest. Slechts enkele jaren terug was deze winkel nog het stralende visitekaartje van de kleine keten, maar sinds het uitbreken van de crisis bepaalt de waan van de dag een veranderlijk bewind vanuit het hoofdkantoor. Dit overkoepelend orgaan wordt gevormd door de gebroeders Pauw, die de Haanketen hebben ondergebracht in investeringsmaatschappij “De Haandeelhouders...