“U weet dat er vermissingskosten voor uw rijbewijs worden berekend?” De stem van de gemeentelijke baliedame klonk lief, haar glimlach stond vriendelijk, maar aan haar ogen zag ik dat het niet klikte tussen ons. “Ik was er op voorbereid”, beaamde ik haar aanname. “Dat was een aantal jaar geleden ook al zo met mijn paspoort.” De nodeloze toevoeging deed haar opkijken van haar werk en op het kruispunt van onze blikvelden viel mij de gedachte in dat geen enkele film- of televisieregisseur deze loketvrouw zou hebben gecast als ambtenaar. Met haar bruine, lange haar in een nonchalante knot en een overjasje met panterprint om de schouder geslagen, kwam dit vijfentwintigjarige schepsel meer in aanmerking voor een rol als kapster. Of nagelstyliste.

“Die boete voor paspoorten is inmiddel...