Stofzuigers, radio’s, en kattenbrokjes. Op het eerste gezicht hebben deze producten niets met elkaar te maken en toch hebben ze een gezamenlijke overeenkomst: ze behoren op de één of andere manier allemaal tot het Haags Industrieel Erfgoed. Kunsthistoricus Koos Havelaar schreef er het imposante boek ‘Bewaard en Bewonderd’ over, dat menig Hagenaar zal onderdompelen in een nostalgisch bad.

De Solex, een typisch product dat met name oudere Hagenaars nog zeer aanspreekt. “Eigenlijk is deze bromfiets van oorsprong een Frans product”, doceert Havelaar, “maar voor de Nederlandse markt werden ze gebouwd bij Van der Heem in de Binckhorst. Dat hebben ze zo’n vijftien jaar gedaan en in die tijd zijn er ruim 700.000 geproduceerd...

Elk seizoen wordt het clubje kleiner, maar nog elke ochtend komen ze rond half twaalf samen bij het Artikel 1 monument voor de Tweede Kamer. Daar wachten ze op iets dat nooit meer komen gaat. Het is een gewoonte die voor stadsduifbegrippen al generaties teruggaat, maar voor het menselijk vergelijk pas is ontstaan op een koude winterdag aan het begin van deze eeuw. Het begon met losse handjes rijst, neergestrooid in het stadscentrum op plekken die door wijlen Gerard Fieret waren overgeslagen...