“Nee, zet het pakket maar gewoon neer!” hoor ik de stem van overbuurvrouw Kelly door de straat schallen als ik terugkom van een drukke dag zwoegen voor mijn vitale broodheer in levensmiddelen. Ik parkeer mijn rijwiel in de gemeentelijke fietstrommel en wandel nieuwsgierig naar de voortuin van deze kapster, die nu verplicht thuiszit en haar opgelegde vrije tijd blijkbaar vult met online winkelen. “Natuurlijk is het goed bedoeld en ik wéét dat het zwaar is, maar zet het nou gewoon neer en blijf uit mijn buurt”, oreert ze tegen de pakketbode bij het hekje. Mokkend deponeert deze de kolossale doos op de grond, waarna hij zuchtend terugloopt naar zijn busje. “Ja, het zijn die handschoenen, weet je?’, excuseert Kelly ongevraagd...