DEN HAAG – Het Rembrandt Theater aan het Haagse Lorentzplein sloot bijna vijftig jaar geleden voorgoed zijn deuren, maar toch roept deze naam nog altijd een golf van nostalgische gevoelens op bij veel (oud) Hagenezen en, jawel, zelfs Hagenaars. In het weekend van 18 en 19 oktober is het restant van de oude bioscoopzaal nog één keer te bewonderen tijdens het Smaak van Laak festival, dat dit jaar in het oude theater neerstrijkt. “Ik moet benadrukken dat we geen films vertonen in de oude bioscoopzaal”, tempert Ellen van Beek namens het Laaktheater onverhoopt hoge verwachtingen. “We bouwen een zaal boven de Albert Heijn om tot mini bioscoop. Er komt een podium met filmdoek en we proberen een kleine tribune met veertig stoelen te bouwen. Uiteraard verduisteren we de zaal om het echte ouderwetse bioscoopgevoel op te roepen”.

Herinneringen aan het theater op het Lorentzplein zijn er genoeg in en om Den Haag. Voormalig hofstadbewoner Ed Ploeg memoreert inmiddels vanuit Eindhoven: “Ik ben er in mijn prilste jeugd één keer geweest en daarna een hele tijd niet meer. Ik had er volledig mijn bekomst van! Ik was een jaar of vier en mocht mee met een familie uitje. Eerst mijn kleine beentjes moe gelopen vanuit de Multatulistraat naar het Lorentzplein. Daar aangekomen beland ik in een zaal vol vreemde mensen en plotseling doet iemand het licht uit. Vervolgens begon de film. Op enig moment komt vanaf het doek een trein op het publiek afgereden. Ik schrik me het lazarus en duik onder de stoelen. Ik hoor mijzelf nog: ‘Mamma kom vlug, anders kom je onder de trein!’ roepen, maar ze kwam niet. Ik had genoeg van die film gezien en ben de hele tijd lekker op de grond blijven zitten. Pas toen wij later TV kregen begreep ik dat wat ik toen zag niet echt was, maar film. Dus ben ik het nog maar eens gaan proberen in Cineac en later Mary Poppins in de Passage”.

Minder angstige herinneringen zijn er gelukkig ook. Bij het horen van de naam Rembrandt Theater reageert Henk van der Kleij: “Daar liggen heel wat voetstappen van mij! Ik woonde achter het theater in de Pasteurstraat en was er praktisch iedere week te vinden. We pakten op zondag altijd de film van half één en als deze om half vier was afgelopen, hielpen wij mee met het aanvegen van de zaal. Dan mocht je de tweede voorstelling om vier uur gratis naar binnen! Het was er altijd heel gezellig met ‘Oom’ Jaap, de portier”. Henk Farla voegt het volgende verhaal toe: “Ik weet nog dat de entree een kwartje was voor een plaatsje nekkramp. Maar zodra die film van Roy Rogers tegen de indianen afgelopen was en je weer buiten stond, voelde je je ook een échte cowboy. Ik kan me trouwens ook nog herinneren dat er een film van Brigitte Bardot werd vertoond, maar daar was de leeftijdsgrens minimaal zestien jaar. Toch lukte het mij als klein pikkie die film toch te zien!” De leukste anekdote komt misschien wel van Anneke Pabst: “Mijn Moeder, inmiddels negentig jaar oud, ging er destijds met haar moeder en zusters naar de film. Er werd in de pauze op een soort orgel gespeeld, maar ook was er wel eens een optreden van een zanger of zangeres. Mijn moeder vertelde eens dat Willy Alberti tijdens een optreden werd uitgelachen vanwege zijn slechte Italiaanse uitspraak bij een liedje. Hij heeft daarna Italiaanse les genomen”.

Redenen genoeg om de oude Rembrandt bioscoop nog één maal in het zonnetje te zetten. Bovendien een sfeervolle locatie voor de filmeditie van het jaarlijkse ‘Smaak van Laak’ festival. “Veel mensen hadden ons al eens op het oude Rembrandttheater gewezen”, vertelt Ellen van Beek namens het Laaktheater. “Zo werd één plus één al snel drie. Tot onze grote verrassing bleek een deel van de oude filmzaal nog te bestaan, maar we hoorden al snel dat het te onveilig was om deze te gebruiken. Op dat moment heb ik wel even getwijfeld over deze plek. Waarom al die moeite doen als we in het Laaktheater al een prachtige filmzaal hebben? We wilden ook geen te hoge verwachtingen scheppen met de naam Rembrandt Theater. Maar het is toch een stukje nostalgie en via een luikje kunnen mensen na afloop van een voorstelling nog even naar de oude filmzaal kijken. We gaan kijken of we die een beetje kunnen uitlichten”.

Naast de aanwezigheid van de oude bioscoopzaal, was er nog een belangrijke reden om de Albert Heijn op het Lorentzplein om te bouwen tot een minibioscoop: “Wij zitten met het Laaktheater op een moeilijke locatie”, weet Van Beek. “Daarom organiseert het theater vaak activiteiten op andere plaatsen in de wijk”.

Over de samenwerking met de huidige gebruiker van het oude Rembrandt Theater spreekt van Beek met lovende woorden: “Ze vonden alles wat we voorstelden ‘leuk’ en ‘goed’. We hebben zelfs een deel van de etalage in gebruik voor de promotie van het filmfestival”. Ook de kaartverkoop loopt naar tevredenheid: “Het filmfestival loopt samen met een braderie op het plein. Er zijn al wat kaartjes gereserveerd, maar er is ook ruimte voor dagjesmensen die spontaan een filmpje willen pakken”.

Het “Smaak Van Laak” festival vindt plaats op 18 en 19 oktober boven de Albert Heijn aan het Haagse Lorentzplein. Maar liefst elf films vinden er hun weg naar een intiem publiek. In de stijl van het oude Rembrandt Theater is gekozen voor een selectie van komedies en familiefilms, zoals: Ratatouille, Soof en Lunchbox. Voor meer informatie en het complete programma, zie http://www.laaktheater.nl/index.php/programma.