Zodra de zon bij Scheveningen onder de zeespiegel zakt, schiet Den Haag in sluimerstand. De kille temperatuur van deze middelmaartse avond wordt enkel getrotseerd door een handjevol verstokte rokers bij de Boterwaagingang. In de Grote Marktstraat schiet een late boodschapper Albert Heijn in voor zijn souper en op de Voldersgracht vraagt een dakloze met een lang, ingestudeerd relaas om een bijdrage aan zijn levensonderhoud, maar de uitgaande bioscoopbezoekers hebben geen geduld voor zijn verhaal.

De tram op het Spui houdt halt voor een enkele reiziger, de schuifdeur van Burger King staat moedeloos open voor hongerige klanten die maar niet naar binnen komen. Het Binnenhof oogt verlaten, al cirkelen politiewagens en motoragenten met grote regelmaat rondjes rond de regeringsgebouwen. De stoelen bij Berlage blijven onbezet, slechts op de Riviervismarkt klontert een groepje Franstalige jongeren samen onder het geluid van de Sint Jacob.

Terwijl het Paard aan de Prinsengracht in afwachting is van zijn eerste gasten, zijn de vaste klanten van café Om en Bij deze avond vroeg vertrokken. Op weg naar huis en haard, verscholen achter gevels die in het late avondlicht een desolate indruk maken, treurend om mensen en dingen die voorbijgingen.

Zodra de zon bij Scheveningen onder de zeespiegel zakt, schiet Den Haag in sluimerstand. De kille temperatuur van deze middelmaartse avond wordt enkel getrotseerd door een eenzaam ogende fotograaf. In rust vindt hij Den Haag op zijn mooist, wanneer het niet wordt belaagd door toeristen of ambtenaren in veel te strakke maatpakken. In stilte geniet hij van zijn stad, welke eindelijk weer ademt na de last van een woelige werkweek.