“Dit was onze droom, we wilden hier echt graag blijven. Tot we ons realiseerden dat we te hard hebben gewerkt en onszelf voorbij zijn gelopen.” Tot deze conclusie komt Martine Wooning, tot juni mede-eigenaar van restaurant Blij aan de Dunne Bierkade. Samen met haar man Bram verkocht ze de zaak om letterlijk de wijde wereld in te trekken. “Het restaurant was ons leven, maar als je ineens twee kindjes krijgt, veranderen je prioriteiten!”

Vijf jaar geleden startten Bram en Martine Wooning lunchroom Blij aan de Dunne Bierkade. Het bleek een gouden greep. Was de Avenue Culinair tot dat moment nog een kwakkelend zorgenkindje van de gemeente, met de komst van Blij wist een nieuwe doelgroep deze zijgracht van het Spui ook overdag te vinden...

“Elke dag ben ik bezig met sleutelen”, zegt Bart van Damme, uitbater van Café het Spui. “Er is altijd wat te doen. Dan moet ik weer een verstopping oplossen, daarna kom ik weer een kastje tegen dat scheef hangt. Maar ja, dat krijg je als je in een oud pand zit, dan ben je altijd bezig. Eigenlijk is het net als met oude auto’s, die moeten ook af en toe opgeknapt worden.”

Met dat “opknappen” doelt Van Damme op de geplande renovatie en nieuwbouw van de panden aan het Spui op de hoek met de Gedempte Gracht. Stichting Levi Lassen, grotendeels eigenaar van dit laatste stukje oude bebouwing, hoopt met de plannen 28 woningen en nieuwe bedrijfsruimten te creëren. Zowel van Damme, als zijn buurman Selcuk Kabak, zijn warm voorstander van dit idee...

DEN HAAG – “Dit was de oude dienstingang”, vertelt Provast directeur Peter Coffeng onder het opendraaien van een slot aan het Achterom in Den Haag. “Hier stopten vanaf 1885 de koetsiers voor het afleveren van de bagage. Alleen de gasten mochten via de Passage het hotel binnen. Wisten jullie trouwens dat het Achterom in die dagen eigenlijk een hoofdstraat was voor het ‘gewone’ volk?” De reporter van Radio West, met wie ik deze dag meeloop, knikt bevestigend. Ik krijg deze informatie voor het eerst. Het is februari 2001 en ik kan niet geloven dat dit benauwde straatje, dat nota bene de naam Achterom draagt, ooit een hoofdroute was.

Een paar seconden later staan wij gedrieën in de hal van het voormalig Hotel Du Passage...

Zodra de zon bij Scheveningen onder de zeespiegel zakt, schiet Den Haag in sluimerstand. De kille temperatuur van deze middelmaartse avond wordt enkel getrotseerd door een handjevol verstokte rokers bij de Boterwaagingang. In de Grote Marktstraat schiet een late boodschapper Albert Heijn in voor zijn souper en op de Voldersgracht vraagt een dakloze met een lang, ingestudeerd relaas om een bijdrage aan zijn levensonderhoud, maar de uitgaande bioscoopbezoekers hebben geen geduld voor zijn verhaal.

De tram op het Spui houdt halt voor een enkele reiziger, de schuifdeur van Burger King staat moedeloos open voor hongerige klanten die maar niet naar binnen komen. Het Binnenhof oogt verlaten, al cirkelen politiewagens en motoragenten met grote regelmaat rondjes rond de regeringsgebouwen...

Nederland in de tweede helft van de Jaren zestig: de inwoners praten over de Veronica Top 40, Provo, het huwelijk van Prinses Beatrix met Prins Claus, Hitweek, Hilversum 3, Mies Bouwman, The Beatles, D66, Televisiereclame, Phil Bloom, Martin Luther King, Studentenopstanden in Parijs, Robert Kennedy, de Mammoetwet, de Praagse Lente en de Bezetting van het Maagdenhuis.

Den Haag in de tweede helft van de jaren zestig: stadsbewoners treuren over de brand in het gebouw van Kunst en Wetenschappen, op elke straathoek repeteert een beatbandje, Victor Marijnen neemt de burgemeesterszetel over van Hans Kolfschoten en onder bezielende leiding van Reinder Zwolsman verpaupert het Wijnhavenkwartier tot een grote parkeerplaats.

Dit is het Den Haag dat werd vastgelegd door Guus Rolvink, destijds administr...

DEN HAAG – “Het heimwee naar Kijkduin draag ik met me mee als een lont die elke dag een stukje verder opbrandt”. Dit zijn de woorden van Mick Bal (66). Geboren en getogen Hagenees, maar reeds ruim veertig jaar woonachtig in het hoge noorden van Nederland. Nog dagelijks denkt hij weemoedig terug aan zijn jeugdjaren in de residentie. Haagse Marc zette zijn overpeinzingen op papier.

“Aan het eind van de jaren vijftig woonden wij op Scheveningen. Het waren de dagen van soberheid troef: geen warm water zonder gaspenning en wassen in de zinken teil. Ik ruik nog de zwavellucht van de op kolen rokende schoorstenen. En allerlei aloude, vergeten straattaferelen zie ik zo voor me: de scharensliep, de schillenboer en natuurlijk oude kranten ophalen voor een paar dubbeltjes...

DEN HAAG – Het Rembrandt Theater aan het Haagse Lorentzplein sloot bijna vijftig jaar geleden voorgoed zijn deuren, maar toch roept deze naam nog altijd een golf van nostalgische gevoelens op bij veel (oud) Hagenezen en, jawel, zelfs Hagenaars. In het weekend van 18 en 19 oktober is het restant van de oude bioscoopzaal nog één keer te bewonderen tijdens het Smaak van Laak festival, dat dit jaar in het oude theater neerstrijkt. “Ik moet benadrukken dat we geen films vertonen in de oude bioscoopzaal”, tempert Ellen van Beek namens het Laaktheater onverhoopt hoge verwachtingen. “We bouwen een zaal boven de Albert Heijn om tot mini bioscoop. Er komt een podium met filmdoek en we proberen een kleine tribune met veertig stoelen te bouwen...

DEN HAAG – “Maar mama, waar zijn de wapens nou?” Een klein jongetje kijkt met vragende ogen op naar zijn moeder. Zij zwijgt. Om hen heen banen tientallen belangstellenden zich een weg door flets verlichte gangen van de monumentale hospitaalbunker aan de Haagse van Ouwenlaan. “Dit gebouw had toch met oorlog te maken?”, jammert het jochie verder. “Zonder wapens is het geen oorlog!”. Een glasheldere kinderconclusie.

Voor het tweede opeenvolgende jaar opende de Stichting Europees Erfgoed Atlantikwall de gepantserde poorten van een aantal bunkers uit de Tweede Wereldoorlog. Dit tot grote vreugde van duizenden belangstellenden. En lichte verbazing van de organisatie: “Tijdens Monumentendag konden de mensen ook hier terecht...

DEN HAAG – Popstad nummer één; je tikt er tegen en het zingt. Ooit was de residentie hofleverancier van de Nederbeat op Radio Veronica voor de Scheveningse kust. In diezelfde jaren telde Den Haag één platenzaak op vijfduizend bewoners. Maar dat was vroeger. Anno 2014 ijveren rond het centrum van de Haagse binnenstad vier van de laatste zes vinylhandelaren moedig voor hun voortbestaan. “Het is geen dik belegde boterham, maar ik kan alle boeken kopen die ik hebben wil en af en toe kunnen mijn vrouw en ik op vakantie”.

“Mijn geheim? Ja… dat is een goede vraag!” Bert van der Spek, eigenaar van Bert’s Record Store aan de Stationsweg, fronst zijn wenkbrauwen als hem gevraagd wordt naar het succes van zijn winkel en het failliet van de concurrenten...

DEN HAAG – Een brede glimlach verschijnt op haar kleine gezicht. Enthousiast maakt ze zich los van haar oma en rent, zo goed en zo kwaad als ze al kan, naar het blauwe gestalte in de verte. Hoe dichter ze haar doel nadert, des te groter blijkt haar brilsmurf in het echt. Het meisje zet zich schrap, kijkt even beduusd voor zich uit en doet aarzelend twee passen naar achter. Ze vindt de blik van haar oma terug en zet het op een huilen. De foto met brilsmurf komt er niet.

Schapen en pony’s op de kinderboerderij, Oud Hollandsche spelletjes, een stoere zweefmolen, twee luchtkussens en bezoek van Piet Piraat met twee Smurfen. De winkeliersvereniging van de Betje Wolffstraat organiseerde afgelopen zaterdag voor het derde jaar op rij een kinderspeeldag voor de allerjongste wijkbewoners...