Kapper Jack kan weer lachen. Niet alleen de professionele glimlach waarmee hij klanten en voorbijgangers van zijn hoekwinkeltje aan de Apeldoornselaan doorgaans vriendelijk toeknikt, maar een intens stralende glimlach siert sinds enkele dagen het gelaat van onze zakelijke achterbuurman. Hij heeft hier dan ook een gegronde reden voor; de virtuele postbode bracht hem eindelijk goed nieuws in een voortslepend meningsverschil met veel te hoge bomen.

Het begon ooit, zoals in oude jongensboeken, allemaal klein en onschuldig. Na veertien jaar knippen, wassen en watergolven in de kleine salon aan de Apeldoornselaan, moesten kapper en huisbaas met elkaar in conclaaf over de verlenging van het vijfjarig huurcontract...